Wydawca treści
Nordic walking
Nordic walking to prawdziwy fenomen, jeden z najpopularniejszych sportów w Polsce i Europie, młodszy niż większość osób go uprawiających.
Za praojców nordic walkingu można uznać fińskich narciarzy, którzy w latach 30. XX w. włączyli spacery z kijkami narciarskimi do swojego letniego treningowego. Ale historia sportu, którą znamy dziś, jest o wiele krótsza.
Tak się zaczęło
W 1988 r. Amerykanin Tom Rutlin nieco przerobił zwykłe zjazdowe kijki narciarskie i zaczął promować marsz z nimi, jako oddzielną formę aktywności: exerstrider. Prawie w tym samym czasie Fin Marko Kantaneva wręczył podczas letnich przygotowań kijki narciarskie swoim uczniom trenującym biegi narciarskie. Na podstawie obserwacji młodych zawodników oraz badań przeprowadzonych później w Finnish Sports Institute w Vierumäki, Kantaneva napisał pracę magisterską poświęconą sauvakävely, czyli „chodzeniu z kijami". Nazwa nordic walking powstała 1997 r., kiedy fińska firma Exel postanowiła wykorzystać pomysł Kantanevy i wypuściła na rynek pierwsze kije specjalnie zaprojektowane do chodzenia. Tak rozpoczęła się ekspansja jednej z najszybciej zdobywających popularność form aktywności.
Nordic walking był skazany na sukces. Jest idealną dyscypliną w czasach, kiedy tak popularny jest trend active ageing, czyli aktywności osób starszych. Ci, którzy nie czują się na siłach, żeby biegać, jeździć na rowerze czy pływać, zawsze mogą chwycić za kije – bo to zbawienie, dla osób, mających problem nawet ze zwykłym poruszaniem się. Z tego powodu do nordic walkingu przylgnęła nawet opinia trochę niepoważnego „sportu dla emerytów". To błąd. W Skandynawii uprawiają go dosłownie wszyscy, a w Findlandii został nawet włączony do programu wychowania fizycznego w szkołach. Pamiętajmy, nordic walking powstał jako element treningu narciarzy biegowych. Kto widział zdjęcie Norweżki Marit Bjoergen, wie, że ten sport uprawiają twardziele. Nordic walking wykorzystuje oczywiście w swoich treningach także Justyna Kowalczyk.
O co w tym chodzi?
Po co nam w ogóle potrzebne te kije? Czym różni się to od normalnego spaceru? Okazuje się, że podczas zwykłego marszu wykorzystujemy zaledwie 40 proc. naszych mięśni. Ruchy wykonywane podczas marszu z kijami angażują prawie 90 proc. mięśni. A więc nordic walking dużo intensywniej wzmacnia nasze ciało. Przy tym, dzięki kijkom, działają na nie mniejsze obciążenia. Taka aktywność jest więc bezpieczniejsza dla osób otyłych lub z problemami ze stawami kolanowymi. Kijki wymuszają też bardziej wyprostowana sylwetkę i poprawiają stabilność na nierównym terenie.
Uprawianie tego sportu przez godzinę pozwala spalić 400-700 kalorii, czyli o 20-40 proc. więcej niż podczas zwykłego spaceru. Mocniej pracują także płuca – o 20-60 proc. niż w czasie marszu.
Takie efekty osiągniemy oczywiście tylko wtedy, jeśli będziemy stosować odpowiednią technikę marszu. Najpierw zakładamy na ręce paski kijków, tak, by nie były zbyt luźne. Później swobodnie opuszczamy ręce wzdłuż tułowia i ciągniemy kije. Marsz zaczynamy naturalnie, wahadłowo poruszając rękami. Kiedy ramię jest w górze, chwytamy rękojeść kija i cofamy ramię wywierając delikatny nacisk. Kiedy ramię będzie na wysokości biodra, puszczamy rękojeść i znów unosimy ramię, ciągnąc kij. Kiedy wypadniemy z rytmu najlepiej wznowić marsz od ciągnięcia kijów. Kiedy nie jesteśmy pewni swojej techniki, powinniśmy poprosić o konsultacje trenera. To niewielki wydatek, dzięki któremu nasz wysiłek będzie efektywny.
Zapraszamy do lasu
Las jest wydaje się naturalnym środowiskiem dla uprawiania nordic walking. Miękkie leśne ścieżki amortyzują wstrząsy, dzięki czemu spacer po nich jest mniej obciążający stawy niż po chodniku czy asfalcie. Zaletą jest także ich nierówność – dzięki temu nasze mięśnie i stawy pracują w większym zakresie. No i to czyste leśne powietrze…
Nie dziwi więc, że, szczególnie w czasie wakacji, w niektórych lasach można spotkać więcej osób spacerujących z kijami niż bez. Leśnicy już dawno zauważyli, że, stawiając na nordic walking, przyciągną do lasów więcej turystów, więc tworzą kolejne ścieżki do uprawiania tego sportu oraz organizują imprezy dla jego miłośników. Dziś trudniej znaleźć nadleśnictwo, gdzie nie ma specjalnej trasy, niż takie, gdzie one są. Wiele, jeśli nie większość, oznakowana jest tablicami zgodnymi z ogólnoeuropejskimi standardami nordic walking. Na tablicach znajdują się mapy oraz wskazówki dotyczące techniki, doboru sprzętu i walorów zdrowotnych tego sportu. Informacje na temat tras i planowanych imprez można znaleźć na stronach internetowych Lasów Państwowych, regionalnych dyrekcji, nadleśnictw oraz w serwisie Czaswlas.pl.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Szkodnictwo leśne - informacje ogólne
Szkodnictwo leśne - informacje ogólne
Patrolowanie terenu przez Straż Leśną
Kradzież drewna z pnia
Kradzież drewna ze stosu
Kradzież drewna ze stosu
Gaszenie pożaru w lesie
Wspólny patrol z policją
Wspólne działania z Policją i Inspekcją Transportu Drogowego
Bezprawny wjazd do lasu
Zimowy patrol
Bezprawnne pozyskanie stroiszu
Bezprawne pozyskanie stroiszu
Porzucone i spalone auto w lesie
Kłusownictwo przy użciu wnyków
Przestrzeganie przepisów w lesie
Zaśmiecanie terenów leśnych
Zaśmiecanie lasu
Strażnicy leśni patrolują obszar całego nadleśnictwa interweniując w przypadku zgłoszenia przestępstwa lub wykroczenia leśnego.
Wyniki zwalczania szkodnictwa leśnego w 2023 r.:
|
Rodzaje szkodnictwa |
ilość przypadków |
wartość szkód (zł) |
wykrywalność (%) |
|
Kradzież drewna na łączną masę 306 m3 |
187 |
147 098 |
38,5 |
|
Kradzież lub zniszczenie pozostałego mienia (poza drewnem) |
46 |
66 674 |
13 |
|
Kłusownictwo |
50 |
81 600 |
76 |
|
Bezprawne korzystanie z lasu w tym: 1 784 mandatów karnych na kwotę 287 330 zł |
7 508 |
1 705 275 |
97,5 |
Wybierając się do lasu, należy wiedzieć co jest dozwolone a co zabronione:
Poruszać się można po każdej drodze i ścieżce leśnej wyłącznie pieszo lub na rowerze. Ruch pojazdem silnikowym, zaprzęgowym lub jazda konna są dozwolone drogami leśnymi tylko wtedy, gdy są one oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch po tych drogach. Postój pojazdów na drogach leśnych dozwolony jest wyłącznie w miejscach oznakowanych.
Powyższe zapisy nie dotyczą inwalidów poruszających się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.
Stałym zakazem wstępu objęte są lasy stanowiące:
- uprawy leśne do 4 m wysokości,
- powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne,
- ostoje zwierząt,
- źródliska rzek i potoków,
- obszary zagrożone erozją.
Nadleśniczy ma uprawnienia do wprowadzenia okresowego zakazu wstępu do lasu, jeżeli:
- na jakimś obszarze nastąpiło zniszczenie runa leśnego lub drzewostanu,
- wykonywane są prace z hodowli i ochrony lasu lub pozyskuje się drewno,
- na skutek suszy występuje duże zagrożenie pożarowe.
Ponadto w lesie zabrania się:
- zanieczyszczania gleby i wód,
- zaśmiecania,
- rozkopywania gruntu,
- niszczenia grzybów oraz grzybni, niszczenia lub uszkadzania drzew, krzewów i innych roślin,
- niszczenia urządzeń i obiektów gospodarczych, turystycznych i technicznych oraz znaków, zbierania płodów runa leśnego w oznakowanych miejscach zabronionych,
- rozgarniania i zbierania ściółki,
- wypasu zwierząt gospodarskich,
- biwakowania poza miejscami wyznaczonymi przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
- wybierania jaj i piskląt, niszczenia lęgowisk i gniazd ptasich,
- płoszenia, ścigania, chwytania i zabijania dziko żyjących zwierząt,
- puszczania psów luzem,
- hałasowania oraz używania sygnałów dźwiękowych, z wyjątkiem przypadków wymagających wszczęcia alarmu.
W lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości 100 m od granicy lasu zabronione jest:
- rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
- korzystanie z otwartego płomienia,
- wypalanie wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
KTO MOŻE ZOSTAĆ
STRAŻNIKIEM LEŚNYM?
Osoba, która:
- jest obywatelem polskim;
- ukończyła 21 lat;
- ma pełnię praw cywilnych i obywatelskich;
- posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe (wykształcenie min. średnie leśne, przeszkolenie i brak przeciwwskazań do pracy z bronią);
- cieszy się nienaganną opinią;
- zatrudniona jest w pełnym wymiarze czasu pracy;
- posiada odpowiedni stan zdrowia;
- nie była karana sądownie za przestępstwo z chęci zysku lub innych niskich pobudek.
USTAWOWE UPRAWNIENIA STRAŻNIKÓW LEŚNYCH:
1. Legitymowanie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia jak również świadków zdarzenia.
2. Nakładanie oraz pobierania grzywien w drodze mandatu karnego.
3. Zatrzymywanie i dokonywanie kontroli środków transportu na obszarach leśnych oraz w ich bezpośrednim sąsiedztwie.
4. Przeszukiwanie pomieszczeń i innych miejsc.
5. Ujęcie na gorącym uczynku sprawcy przestępstwa lub wykroczenia albo w bezpośrednim pościgu.
6. Odbieranie za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi służących do ich popełnienia.
7. Prowadzenie dochodzeń oraz wnoszenia i popierania aktów oskarżenia w postępowaniu uproszczonym jeśli przedmiotem przestępstwa jest drzewo lub drewno z lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, w trybie i na zasadach określonych w Kodeksie postępowania karnego.
8. Prowadzenie postępowania w sprawach o wykroczenia oraz udziału w rozprawach przed Sądem w charakterze oskarżyciela publicznego w sprawach zwalczania wykroczeń w zakresie szkodnictwa leśnego.
9. Noszenie broni palnej długiej i krótkiej lub gazowej oraz ręcznego miotacza gazowego.
10. Żądanie niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką pomoc do jednostek gospodarczych, jak również w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy na zasadach określonych w ustawie o Policji.
11. Dokonywanie kontroli podmiotów gospodarczych zajmujących się obrotem i przetwarzaniem drewna i innych produktów leśnych celem sprawdzenia legalności ich pochodzenia.
12. Zastosowanie wobec osób uniemożliwiających wykonywanie czynności służbowych środków przymusu bezpośredniego:
- siły fizycznej i chwytów obezwładniających,
- pałki służbowej,
- chemicznych środków obezwładniających,
- kajdanek,
- psa służbowego,
- broni palnej - kiedy w/w środki przymusu nie wystarczą.
13.Na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa przysługują również uprawnienia:
- Państwowej Straży Łowieckiej w zakresie zwalczania kłusownictwa,
- Straży Ochrony Przyrody w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie przyrody,
- Państwowej Straży Rybackiej w zakresie kontroli legalności dokonywania połowu.
ZAKRES PRAWNY DZIAŁANIA STRAŻY LEŚNEJ
Przestępstwa leśne:
- wyrąb drzewa z lasu (art. 290 kk);
- kradzież drewna z lasu (art. 278 kk);
- paserstwo, którego przedmiotem jest drewno (art. 291 i 292 kk);
- spowodowanie pożaru leśnego lub innego zdarzenia sprowadzającego bezpośrednie niebezpieczeństwo (art. 163 i 164 kk);
- kłusownictwo łowieckie (art. 53 prawa łowieckiego) i kłusownictwo rybackie (art. 27a ustawy rybackiej), jeżeli w obu przypadkach miejscem popełnienia ich czynu jest las.
Wykroczenia leśne:
- szkodnictwo leśne (art. 148, 149, 151-157, 159, 161-166 kw);
- kradzież leśna (art. 119 kw) oraz wyrąb drzewa w lesie w celu jego przywłaszczenia (art. 120 kw);
- paserstwo, którego przedmiotem jest drzewo z lasu (art. 122kw);
- niszczenie lub uszkadzanie mienia LP (art. 124 kw);
- naruszenie przepisów przeciwpożarowych w lasach (art. 82 i 82a kw);
- kłusownictwo wędkarskie (art. 27 ustawy rybackiej);
- kłusownictwo łowieckie (art. 51 prawa łowieckiego);
- ustawa o ochronie przyrody (art. 127 i 131);
- bezprawne umieszczanie ogłoszeń (art. 63a kw);
- niszczenie, uszkadzanie i usuwanie znaków ostrzegawczych (art. 74 kw);
- niezachowanie ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia (art. 77 kw);
- drażnienie lub płoszenie zwierzęcia (art. 78 kw);
- niszczenie lub uszkadzanie urządzeń ochrony brzegów wodnych (art 81 kw);
- niestosowanie się do znaku, sygnału lub polecenia w ruchu (art. 92 kw);
- niezachowanie ostrożności przy korzystaniu z dróg (art. 98 kw).