Asset Publisher
Psie zaprzęgi
Błękitne niebo. Wzdłuż drogi stoją rzędy drzew w białych czapach. Spod płóz sanek, ciągniętych przez dwie pary puszystych psów, pryskają w górę kawałki zmrożonego śniegu. Człowiek stojący na sankach krzyczy w niezrozumiałym języku. To nie jest obrazek z dalekiej Laponii, ani ekranizacja książki Jacka Londona, ale coraz częstszy widok w naszym kraju.
Psie zaprzęgi, bo tak należy nazywać dyscyplinę oficjalnie zarejestrowaną przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, zdobywają w Polsce coraz większą popularność. I nie chodzi tutaj tylko o profesjonalistów zrzeszonych w klubach i biorących udział w zawodach na całym świecie, ale o ludzi, którzy kochają psy, ruch i przyrodę, a traktujących ten sport jako rekreację jest coraz więcej. Szczególnie, że to doskonały sposób na spędzenie wolnego czasu w lesie, ze swoimi czworonogami.
Bieszczady - stolicą
Choć polskie zimy charakterem odbiegają od tych z Północy, to i w naszym kraju z powodzeniem można jeździć psimi zaprzęgami. Świadczyć o tym mogą nie tylko sukcesy polskich maszerów (maszer to osoba prowadząca zaprzęg) w zawodach Pucharu Świata, Mistrzostw Świata, czy Europy, ale i coraz większa liczba takich imprez organizowana u nas.
Mało który region nadaje się do tego tak dobrze jak polskie góry. Stolicą sportów zaprzęgowych są Bieszczady, nazywane polską Alaską. Od dziesięciu lat w Baligrodzie odbywają się zawody o nazwie „W Krainie Wilka", są też nieco młodsze: „W Krainie Żubra" - w Lutowiskach i „W Kresowej Krainie" w okolicach Lubaczowa. Przyciągają coraz większe rzesze spragnionych rywalizacji zawodników, ich czworonogów oraz widzów. – Z roku na rok zwiększa się popularność tej dyscypliny - mówi Andrzej Ratymirski, założyciel i prezes rzeszowskiego Klubu Sportowego Psich Zaprzęgów „Nome", który od wielu lat jest współorganizatorem zawodów. – Niektórzy, by kibicować, przyjeżdżają nawet z odległych miejscowość.
Bieszczadzkim zawodom kroku stara się dotrzymać Polana Jakuszycka, gdzie co roku gości „Husqvarna Tour". – Nasza impreza jest bardzo widowiskowa – mówi Zyta Bałazy, nadleśniczy Nadleśnictwa Szklarska Poręba, po terenach którego przebiega większość tras. – Ale i w Górach Izerskich jest pięknie.
Zawody psich zaprzęgów promują dyscyplinę, poszczególne regiony Polski i jej przyrodę, integrują lokalne społeczności. Pętle tras przebiegają przez ośnieżone grzbiety gór i lasy. W ich wytyczaniu i organizowaniu zawodów często biorą udział nadleśnictwa. – Psim treningom służą akurat nieczynne drogi i szlaki zrywkowe. Na naszym terenie, ze względu na różnorodne formy ochrony przyrody, ciężko jest wyznaczyć stałe trasy. Organizatorzy co roku muszą uzgadniać ich przebieg i otrzymywać stosowną opinię od Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska – tłumaczy pani nadleśniczy.
Na sankach przez jezioro
Zaprzęgi to świetny sposób na oryginalną rekreację. – Psy dają doskonałą możliwość obcowania z przyrodą – mówi Jarosław Kemuś, leśniczy, właściciel ośmiu czworonogów rasy husky. Na co dzień kieruje szkółką w Doręgowicach (Nadleśnictwo Lutówko) i dużo czasu spędza w terenie. Twierdzi jednak, że uczuć, które towarzyszą powożeniu zaprzęgiem nie da się porównać z żadnymi innym. Dzikość psów idealnie komponuje się z naturą.
Chociaż mieszka na Pojezierzu Kaszubskim słynącym z łagodnych zim, nie ma problemów ze znalezieniem terenów nadających się do jazdy. – Można też jeździć po powierzchni jezior skutych lodem – tłumaczy. Nocleg przy kilkunastostopniowym mrozie w towarzystwie dziesięciu psów to niesamowite przeżycie. – Człowieka otacza cisza niekiedy tylko przerywana ich tajemniczym wyciem. Wracając z takiej wycieczki, czuję się, jakbym wracał z dalekiej północnej wyprawy – dodaje.
Pasjonaci zaprzęgów podkreślają, że ten sport jest bardzo mocno związany z lasem. Magda Lupakowa jest leśniczką. O psim zaprzęgu marzyła od dzieciństwa, które spędziła w górskiej leśniczówce. – Od najbliższych sąsiadów dzieliły nas trzy kilometry. Zimą widać było świeże ślady wilków. Do tego pokochałam książki przygodowe, szczególnie Londona – wspomina. - Otoczenie sprawiło, że powstało marzenie. Spełniłam je kilkadziesiąt lat później.
Jarosław Kemuś i Andrzej Ratymirski najchętniej trenują w lesie. – Nie wyobrażam sobie jazdy gdzie indziej – mówi pan Jarosław. Jako leśnik postrzega jednak kwestię wjazdu zaprzęgiem do lasu wieloaspektowo. – Powinniśmy powiadomić o tym zamiarze gospodarza terenu, najczęściej leśniczego – tłumaczy. – Dowiemy się wtedy kiedy i gdzie będziemy mogli poruszać się po lesie bezpiecznie.
Maszer, sled i stake-out
Przygodę z zaprzęgami należy zacząć od psa. – Ktoś mądry powiedział, że huskyego się albo w ogóle nie ma, albo ma się ich kilka – mówi z uśmiechem pan Jarosław. Dlatego należy się przygotować na to, że stadko szybko się powiększy. Właściciele psów zwracają uwagę na to, że przed kupnem pierwszego, należy daną rasę poznać, pojechać na zawody, do hodowli, spotkać się z właścicielem zaprzęgu. Należy pamiętać, że psy to nie rzeczy, które można odstawić na bok. Pani Magdalena zwróciła się po poradę do wicemistrzyni świata. – Nauczyła mnie wszystkiego, przede wszystkim właściwego użycia sprzętu. Wiele też dowiedziałam się pracując podczas zawodów jako jej pomocnik.
- Psy wchodzące w skład zaprzęgu tworzą kennel. Ubiera się je w indywidualnie dopasowane szelki - ważne, żeby zwierzęciu nie zaszkodzić. Do nich podpina się sanki, czyli sled, lub - jak nie ma śniegu - wózek. Ceny sprzętu, tak jak we wszystkich sportach, są zróżnicowane. Można go kupić w profesjonalnych sklepach lub wykonać samodzielnie. Przeciętnie kosztuje tyle, co sprzęt narciarski – mówi Andrzej Ratymirski.
Jarosław Kemuś podkreśla, że husky mają zaprzęgi we krwi i z niecierpliwością czekają na start. Psa nie wolno do niczego zmuszać, ma czerpać z wysiłku radość i satysfakcję. – Każdy maszer powinien wiedzieć, czy jego pies się garnie się do biegu, czy tego nie lubi. Zdarzają się i takie wyjątki – tłumaczy.
Od skłonności czworonoga do biegania zależy też długość szkolenia. Zaczyna się od nauki posłuszeństwa. – To bardzo ważne, bo psi zaprzęg prowadzi się tylko głosem – dodaje pani Magda.
Psów nie wolno poganiać, ciągnąć ani zmuszać do biegu. Maszer może w trakcie zawodów startować w wielu wyścigach, one - nie. Po biegu powinny być nakarmione, nagrodzone za wykonaną pracę i odstawione na zasłużony wypoczynek do stake out, czyli przestrzeni dla nich przeznaczonej.
Należy pamiętać o ustaleniu „ w stadzie" odpowiedniej hierarchii. – W obecności psów jem pierwszy, odwiedzający nas gość wita się najpierw ze mną – mówi pan Jarosław. – To czyni ze mnie samca alfa, psy to czują. Bez takiego poważania, można mieć z nimi kłopoty.
Hawk, Fado i Essuna
Oficjalnie uznaje się, że do sanek najlepiej nadają się psy ras północnych: syberian husky, alaskan malamut, pies grenlandzki i samojed.
Mimo różnic w wyglądzie, rasy te mają wiele cech wspólnych. Są wytrzymałe, niewrażliwe na mrozy, dobrze wykorzystują pokarm i szybko regenerują siły. Do ciężkich warunków życia dostosowały się dzięki specyficznej budowie ciała: obfite ciepłe futro i małe stojące uszy pozwalają ograniczyć straty ciepła.
- Husky to psy pierwotne. Mają bardzo silny instynkt stadny, zachowaniem przypominają wilki – mówi pan Jarosław. To pozostałość po trybie życia przodków. Łapane jesienią, zimą ogrzewały człowieka i służyły mu w zaprzęgach. Wiosną żyły na wolności i musiały wyżywić się same. Dlatego jedzą praktycznie wszystko, nawet mrożoną marchewkę. Cechuje je też umiejętność współpracy, zamiłowanie do ciągnięcia sanek i, po prostu, chęć do wysiłku. Wystarczy popatrzeć na zaprzęgi przed startem – psy się wiercą, niecierpliwią, są pełne radości.
Do zawodów dopuszczane są również tzw. greye, czyli mieszanki chartów z wyżłami. – Właściwie do sanek nadaje się każdy pies ważący powyżej dwunastu kilogramów – twierdzi Andrzej Ratymirski. Jarosław Kemuś nie widzi przeciwwskazań do tego, żeby zwykły kundel biegał w zaprzęgu. – Musi być widać, że garnie się do sanek, nie ucieka przed szelkami, a bieg sprawia mu przyjemność – dodaje.
Wszyscy podkreślają, że w psich zaprzęgach nie jest najważniejszy drogi sprzęt i najnowszej generacji wózki czy sanki. – Można jeździć byle czym – twierdzi pani Magda. – Najważniejsze, żeby się ruszyć. Poczuć wolność, mknąc przez zaśnieżony las.
Asset Publisher
Asset Publisher
Organizacja dyrekcji
Organizacja dyrekcji
Poszczególne komórki organizacyjne Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych
w Katowicach zajmują się sprawami z zakresu podanego poniżej.
PION DYREKTORA
Wydział Kadr [DP]
Realizuje i koordynuje procesy personalne na szczeblu RDLP w biurze i jednostkach organizacyjnych, realizuje politykę kadrową w zakresie doboru i rozmieszczenia kadry kierowniczej w jednostkach organizacyjnych, zajmuje się całokształtem spraw pracowników biura RDLP zgodnie z odrębnymi regulacjami w rozumieniu Kodeksu pracy, PUZP dla PGL LP oraz innych unormowań prawnych obowiązujących w tym zakresie, współpracuje ze związkami zawodowymi i szkołami leśnymi, prowadzi sprawy związane ze współpracą z zagranicą. Wdraża i prowadzi politykę personalną na poziomie RDLP.
Wydział Kontroli i Audytu Wewnętrznego [DK]
Wykonuje zadania związane z kontrolą instytucjonalną oraz controllingiem w komórkach i jednostkach organizacyjnych RDLP, koordynuje sprawy związane z załatwianiem skarg i wniosków, współpracuje z Głównym Inspektorem LP oraz organami kontroli państwowej.
Wydział Organizacji, Promocji i Edukacji [DO]
Realizuje zadania z zakresu organizacji i organizowania, służy optymalizacji i usprawnieniu funkcjonowania RDLP i realizacji wspólnych przedsięwzięć, ma także zapewniać Dyrektorowi wsparcie w procesach decyzyjnych i zarządczych. Prowadzi sprawy z zakresu aktów normatywnych i obsługi prawnej. Realizuje zadania związane z prowadzeniem polityki informacyjnej oraz zapewnieniem sprawnej komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej. Koordynuje działania w zakresie public relations. Zajmuje się obsługą i prowadzeniem konferencji prasowych, spotkań z mediami, organizowaniem wystąpień Dyrektora w mediach oraz innych imprezach promocyjno-informacyjnych. Koordynuje edukację przyrodniczo leśną. Organizuje i dokumentuje narady kierowników jednostek RDLP oraz posiedzenia kierownictwa RDLP. Opracowuje, kolportuje, gromadzi i przechowuje odpowiednie protokoły i notatki. Koordynuje realizację zadań administratora wynikających z prawa o ochronie danych osobowych i polityki ochrony danych osobowych określonej zarządzeniem Dyrektora oraz inne aspekty związane z ochroną danych osobowych.
Zespół ds. BHP i Ochrony Mienia [DB]
Prowadzi i koordynuje całokształt spraw związanych z przestrzeganiem zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W skład Zespołu wchodzi grupa interwencyjna Straży Leśnej, którą kieruje Główny Specjalista Służby Leśnej Zespołu ds. BHP i Ochrony Mienia - dowódca grupy interwencyjnej. Zespół nadzoruje działalność związaną z bhp w jednostkach RDLP oraz koordynuje i realizuje zadania z zakresu ochrony przed szkodnictwem leśnym.
PION GOSPODARKI LEŚNEJ
Wydział Hodowli Lasu [ZH]
Przygotowuje, wspiera, koordynuje oraz nadzoruje w jednostkach podległych zadania związane z nasiennictwem, selekcją, szkółkarstwem, hodowlą lasu, użytkowaniem lasu, zadrzewieniami, a także z gospodarką rolną oraz nadzorem nad gospodarką leśną w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa. Koordynuje całokształt spraw związanych z certyfikacją gospodarki leśnej.
Wydział Ochrony Lasu [ZO]
Inicjuje, nadzoruje oraz prowadzi pomoc merytoryczną w zakresie zachowania bioróżnorodności i wartości przyrodniczych wszystkich ekosystemów leśnych, utrzymania należytego stanu zdrowotnego i sanitarnego lasów, zabezpieczania przed szkodami ze strony czynników biotycznych, abiotycznych i antropogenicznych (z wyłączeniem szkodnictwa leśnego i ochrony ppoż. terenów leśnych), udostępnieniem lasu dla społeczeństwa oraz ochroną środowiska, przyrody i krajobrazu.
Zespół ds. Geomatyki [ZM]Prowadzi całokształt spraw związanych z geomatyką leśną i aktualizacją opisów taksacyjnych oraz koordynuje i nadzoruje pracę jednostek organizacyjnych w tym zakresie, prowadzi również sprawy związane z zasięgiem terytorialnym RDLP, nadleśnictw oraz obrębów leśnych.
Wydział Urządzania Lasu [ZU]
Prowadzi całokształt spraw związanych z urządzaniem lasu oraz koordynuje i nadzoruje pracę jednostek organizacyjnych w tym zakresie.
Zespół ds. Ochrony Przeciwpożarowej i Obronności [ZP]
Inicjuje, nadzoruje oraz prowadzi pomoc merytoryczną w zakresie ochrony przeciwpożarowej lasów, wspiera, nadzoruje oraz prowadzi sprawy związane z obronnością, militaryzacją, działaniami w sytuacjach kryzysowych, ochroną informacji niejawnych i prowadzeniem stosownej kancelarii.
PION ROZWOJU
Wydział Infrastruktury Leśnej [RR]
Wspiera oraz prowadzi w jednostkach organizacyjnych pomoc merytoryczną w zakresie budownictwa ogólnego, drogowego, wodnego, postępu techniczno-technologicznego, transportu, wykorzystania maszyn i urządzeń w leśnictwie, prywatyzacji prac leśnych. Współpracuje na szczeblu RDLP z przedstawicielami przedsiębiorczości leśnej, przeprowadza procedury przetargowe związane z zamawianiem robót, dostaw i usług na potrzeby RDLP, prowadzi sprawy związane z organizacją zakładów o zasięgu regionalnym, koordynuje i nadzoruje działalność zakładów z wyłączeniem gospodarstw rybackich, koordynuje sprawy związane z realizacją ekspertyz i badań naukowych.
Wydział Administracji [RA]
Prowadzi całokształt spraw związanych z administrowaniem majątkiem RDLP, w tym pomieszczeniami i środkami transportowymi, zaopatrywaniem pracowników w materiały biurowe, środki techniczne, umundurowanie, sprzęt, itp. oraz zaspokajaniem bieżących potrzeb w tym zakresie. Prowadzi obsługę sekretarską i asystencką dyrektorów RDLP. Prowadzi kancelarię i archiwum, a także obsługuje narady i spotkania organizowane w siedzibie RDLP.
Wydział Informatyki [RI]
Realizuje zadania związane z organizacją, nadzorem, rozwojem, utrzymaniem oraz zapewnieniem bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych, w szczególności SILP, w jednostkach podległych oraz RDLP. Prowadzi czynności związane z serwisem sprzętu, szkoleniami i ochroną praw autorskich oprogramowania w biurze RDLP.
Wydział Koordynacji Projektów Rozwojowych [RP]
Koordynuje zagadnienia związane z projektami rozwojowymi Lasów Państwowych oraz procesy ich wdrażania, a także realizację strategii LP zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie uregulowaniami prawnymi. Ponadto zespół zajmuje się procesem wdrażania i nadzorowania na poziomie RDLP kompleksowych projektów Lasów Państwowych współfinansowanych z funduszy UE. Zespół pozyskuje także dotacje bezpośrednie dla RDLP oraz nadzoruje ich pozyskanie w podległych jednostkach.
PION EKONOMICZNY
Wydział Księgowości [EK]
Prowadzi rachunkowość, rozliczenia podatkowe i finansowe, w tym obsługę pracowników biura RDLP zgodnie z odrębnymi regulacjami z tytułu wynagrodzeń i innych rozliczeń osobowych oraz wspiera, koordynuje i nadzoruje jednostki organizacyjne w zakresie ewidencji księgowej, sprawozdawczości, finansowania i kredytowania.
Wydział Analiz i Planowania [EP]
Wydział Analiz i Planowania [EP] prowadzi sprawy związane z opracowywaniem planów i analiz ekonomicznych oraz współuczestniczy w przygotowywaniu właściwych sprawozdań, opinii, a także sprawuje nadzór nad realizacją planów finansowo-gospodarczych. Wspiera, koordynuje i nadzoruje jednostki w tym zakresie.
Wydział Gospodarki Drewnem [ED]
Wydział Gospodarki Drewnem [ED] prowadzi pomoc merytoryczną, koordynuje i nadzoruje działalność jednostek podległych w zakresie sprzedaży drewna, polityki cenowej, handlowej i marketingowej oraz prowadzi analizę rynków i czuwa nad realizacją umów w zakresie obrotu drewnem. Prowadzi sprawy związane z normalizacją i normami na surowiec drzewny, sortymentacją i klasyfikacją surowca drzewnego, a także działania zmierzające do racjonalnego wykorzystania surowca drzewnego. Odpowiada za organizację, koordynację i funkcjonowanie służby nadzoru gospodarki drewnem. Prowadzi sprawy związane z promocją drewna oraz innych produktów i usług oferowanych przez jednostki organizacyjne.
Wydział Zarządzania Zasobami Leśnymi [ES]
Wydział Zarządzania Zasobami Leśnymi [ES] organizuje, koordynuje, wspiera i nadzoruje całokształt zadań z zakresu stanu posiadania, postępowań z zakresu ochrony gruntów rolnych i leśnych oraz wyłączeń z produkcji.